www.klikerowo.fora.pl

kiszonamamba

mój rudzielec nie ciąga co prawda jakoś wybitnie, ale regułą jest, że chodzi na napiętej smyczy. na pierwszy chwyt ręki nie jest to uciążliwe, ale po dłuższym spacerze można odczuć, że ręka jest trochę zmęczona... rudy chodzi tak od zawsze, kilka razy podejmowałam próbę zrobienia czegoś z tym, ale to nie przynosiło efektów. co dziwne, w momencie w którym biega luzem, bez smyczy reaguje na smaczki, wykonuje polecenia, chodzi przy nodze nawet- ostatni sukces!- ale tylko BEZ smyczy. na smyczy jest głuchy, smaczki go nie interesują a najważniejsze jest iść na napiętej smyczy. jakby to była sprawa życia i śmierci.
i tak, obecny plan jest taki, że zaczniemy ćwiczyć chodzenie na luźnej smyczy w domu (o ile uda nam się opanować tą wielką radość z okazji założenia obroży) i wystarczy jak będzie k/s za każdym razem jak będzie szedł na luźnej nawet jak dzieje się to baaardzo rzadko? i co na spacerze? gdy ćwiczymy w domu, na spacerze mu odpuścić?

zastanawiałam się nad halti, ale wydaje mi się, że lepiej jest jeszcze popróbować w inny sposób niż od razu iść na łatwiznę.

Ala od Jazza

A próbowałaś drzewka? Albo dochodzenia do czegoś na luźnej smyczy(jak napnie to zawracasz do startu)?

Barbara

Zrob mu w domu droge do miski na luznej smyczy.
Masz jakis korytarz albo chociaz przejscie z pokoju do pokoju? Jezeli masz bardzo male mieszkanie, to moze byc na dworze.
Wez miske z jego obiadem, przywiaz psa (albo niech ktos go trzyma). POkaz mu, ze niesiesz jego zarcie i zanies je na koniec korytarza albo powiedzmy na 20m na dworze.
Zdecyduj sobie co bedziesz uwazala za napiecie smyczy, powiedzmy, ze gdy podniesie sie karabinczyk.
Wroc po psa, trzymaj smycz w dwoch rekach i idziecie do miski. Gdy pies tylko naprezy smycz (obserwujesz karabinczyk czy lezy, czy sie podnosi), stajesz murem i nie ruszasz sie na krok. Zabierasz smycz i wracasz do punktu wyjscia. Pies wraca ze smycza, na poczatku moze sie troszke opierac, ale szybko zrozumie, ze wracasz i juz. Nic nie mowisz, tylko wracasz.
Znowu idziecie. Jezeli karabinczyk lezy, idziecie. Gdy sie napina, wracacie. Tak w kolko, az dojdziecie do miski.
Nie denerwujesz sie, ze musisz wracac 20 razy, tylko wracasz. W pewnym momencie psu sie zapali swiatelko i zauwazysz, ze stara sie pilnowac i nie napinac smyczy. Bedzie coraz lepiej.
Nastepnego dnia robisz to samo, ale bedzie lepiej.
Niektore psy lapia od razu i nie chca ciagnac.
Wiekszosci psow to sie tak utrwala, ze w tej sytuacji (np korytarz) nigdy Cie nie wyprzedzaja (smycz czy nie), do konca swojego zycia.

To sie nie przeklada tak 100 na spacery, ale jest pomocne. Na spacerach trzeba psu wyjasniac jeszcze na inne sposoby i konsekwentnie tego pilnowac.
Problemem jest nasza niekonsekwencja.

Podhalanka

dokładnie ,nasza niekonsekwencja ...
mój dość ciągnie ...
ale najpeirw przywołanie ,bo z dwoma rzeczami nie wyrobie...

kiszonamamba

spróbuję z miską. mam nadzieję, że damy radę. choć żeby ćwiczyć na podwórku najpierw musimy odśnieżyć, bo w śniegu po kolana to ciężka sprawa jest:P
mamuśka ostatnio wymyśliła podszarpywanie na spacerze. fakt, że efekt był po tym jej szarpaniu. mniej ciągnięcia + zapowietrzający się pies:/ na szczęście sama przekonała się, że to nie jest dobry pomysł i zostawiła to mi.

Monia

Caramel

Monia

AGAT-31

Chodzenie na luźnej smyczy dla mnie prawdziwa tragedia, moj pies to prawdziwy ciągnik, nikt nie lubi z nim wychodzić.
Teraz dojdzie drugi pies i problem stanie się jeszcze większy.
Muszę zacząć ponownie nad tym pracować. Będzie to kolejna próba a chciałam powiedzieć że już mamy za sobą kilka nieudanych...
Czy jest szansa, że prawie 4 letni pies oduczy się ciągnięcia? Sad

Robiłam drzewka i wracałam... efekt wygląda następująco: dochodzimy do parku, tu ciągnięcie jest najsilniejsze, bo wie, że za chwile będzie biegał luzem, kiedy zaczyna ciągnąć staję, zluzuje idę- nie działa...
jeśli zamiast stanąć zawrócę, to idzie idealnie przy nodze... jak tylko się odwrócę i znowu idziemy w kierunku parku ciągnie... i tak bez to wygląda... Sad

majawn

A czy jest jakaś inna metoda niż drzewko, ale pozytywna? Ja z moją borderką poniosłam kompletną porażkę na smyczy w ten sposób. Potem z bernem a teraz z drugim borderem stosuje dwie rożne metody, obie panny chodzą jak na moje potrzeby bardzo ładnie co u 40kg berna jest bardzo pomocne Smile

, ale nie są to metody wyłącznie pozytywne, choć negatywy sa o bardzo niskim natężeniu. Pytam o to bo znajomy ma problem z ciągnięciem z braciszkiem mojej maluszki BC.

Maja

Monia

bettytosca

Gorzanna · Wysłany: Śro 10:59, 09 Mar 2011 Temat postu:

Ja musiałam zmodyfikować nieco metodę drzewka, żeby zadziałała.

Mojego sześcioletniego ciągnącego psa już wielokrotnie próbowałam oduczyć wieszania się na smyczy metodą: "idę tylko wtedy jak nie ciągniesz, jak ciągniesz to stoję". Nauczyłam go tym czegoś przedziwnego - jak się zatrzymywałam, to pies wisząc dalej na smyczy robił dwa, albo więcej podskoków do tyłu, tak że smycz się luzowała. Pies w tym czasie, wpatrzony uparcie w jeden punkt przed sobą, ruszał natychmiast do przodu jak tylko zrobiłam krok.

Dzisiaj wreszcie udało nam się dość na luźnej smyczy do naszego miejsca do aportowania. Dotąd było to całkowicie niewyobrażalne.

Zadziałał taki sposób:
- nagrodą dla psa jest poruszanie się szybkim marszem,
- smycz jest luźna - ja idę szybko,
- pies napina smycz - ja idę bardzo wolno,
- pies się wiesza na smyczy - ja staję i zaczynam się cofać, przez to pies robi kilka kroków do tyłu, po czym zaczyna robić obrót w moją stronę, ja w tym momencie ruszam szybko do przodu. Dzięki temu, pies startuje z opóźnieniem (bo zaczynał już się odwracać w moją stronę) i robimy tak nawet kilkanaście kroków szybkim marszem zanim pies znowu napnie smycz (czyli pierwszy raz w życiu udało mi się wyegzekwować choć kilka kroków na luźnej smyczy, żeby pokazać psu o co mi chodzi).

Dzięki temu sposobowi pies wreszcie zauważył, że szybkość naszego poruszania się zależy od tego czy zwraca na mnie uwagę, czy nie. Gdy jest zafiksowany na swoim własnym celu, po prostu się od niego oddala.
To pozwoliło mu na dalszy etap nauki, to znaczy, że nie tylko trzeba zwracać uwagę na mnie, ale także na stopień napięcia smyczy. Teraz wystarczy, że zwalniam krok, a pies natychmiast luzuje smycz. Nie robi już tych dziwacznych podskoków.

Teraz muszę popracować, żeby sposób działał także przy wolniejszym tempie marszu.

Gorzanna · Wysłany: Pią 16:02, 18 Mar 2011 Temat postu:

I wreszcie mogłam zrezygnować z udziwnień, bo pies zaczął dobrze reagować na samo zatrzymanie się (czyli klasyczne drzewko).
Teraz czasem musimy się zatrzymywać co dwa metry, czasami co kilkadziesiąt. Ale najważniejsze, że cały czas są postępy.
Momentem przełomowym było pokazanie psu, że musi odwrócić głowę od źródła rozproszenia, żeby móc iść dalej. Teraz pies w chwili, gdy luzuje smycz, równocześnie rozluźnia ciało. Poprzednio jak się cofał, żeby zmniejszyć napięcie smyczy, to był cały spięty w gotowości do natychmiastowego skoku do przodu.

Zanim uzyskamy płynność marszu, pewnie zdążą minąć wieki Wink

Pozdrawiam

Gorzanna · Wysłany: Pon 21:10, 21 Mar 2011 Temat postu:

Pomysł przypięcia psa do paska jest genialny.
Pasek musi być szeroki, żeby nie bolało jak pies jednak pociągnie. Smycz około 2m, podtrzymywana ręką, tak żeby nie szorowała po ziemi, ale nie napinana.
Sygnały biegnące do psa w momencie napięcia smyczy są absolutnie odmienne od tych, które otrzymuje, gdy jest prowadzony na smyczy trzymanej w ręce!
Ponadto kobiety mają na wysokości bioder środek ciężkości, więc pies pociągając za smycz nie jest w stanie wychylić ciała przewodnika z pozycji pionowej, a tym samym naprawdę dostaje sygnał jakby był przywiązany do słupka. Pies błyskawicznie rozluźnia napięcie smyczy.
Ha! - od tego trzeba było zacząć, a nie kombinować!